Bursa Ulu Cami

Bursa'nın en büyük camisi,erken Osmanlı mimarlığının ya da Bursa üslubunun en önemli örneklerindendir. 1396-1400 arasında Yıldırım Beyazıt tarafından yaptırıldı. Tümüyle kesme taştan,kalın duvarlı yapı,dıştan 69x55 m boyutları, 3 180m² iç alanıyla,Anadolu Türk mimarlığının en büyük camilerindendir. Çok ayaklı ulu camilerin en gelişmiş örneğini oluşturan yapının ana mekanı on iki kalın ayakla yirmi bölüme ayrılmış,her bir bölüm kubbeyle örtülmüştür.Kubbelere geçiş,küresel bingilerle sağlanmıştır.Orta eksendeki ikinci kubbenin üstünde bir aydınlık feneri,altında da büyük bir şadırvan vardır.Bu düzenleme,ilk islam camileriyle Anadolu Selçuklu camilerinin belirgin özelliklerindendir.Son cemaat yeri yeri bulunmayan camiye,Kuzey cephesindeki görkemli bir taç kapıdan ve yan cephelerdeki iki kapıdan girilir. Kuzey cephesinin köşelerine mermer kaideli,tuğla gövdeli minareler yerleştirilmiştir.Minarelerin ahşap ve kurşun kaplı külahları,1889'daki yangından sonra taştan,barok üslupta yenilenmiştir.Sekiz sıra mukarnaslı,köşeleri kum saatli mihrap,1844 depreminden sonra,Mehmet Usta tarafından abartmalı bir biçimde onarılmıştır.Selçuklu üslubundan Osmanlı üslubuna geçişi örnekleyen başyapıtlardan biri olarak nitelenen,kündekari tekniğindeki ahşap minber Antep'li Hacı Mehmet bin Abdülaziz el-Dukki'nin ürünüdür.

1549 tarihli müezzin mahfilinin karşısındaki,tek parça mermerden oyulmuş rokoko üsluptaki vaız kürsüsü 1816'da yapılmıştır. Caminin duvar ve ayaklarında Türk hat sanatının güzel örnekleri bulunmaktadır.Bunlar arasında dönemlerinin ünlü hattatlarının yazıları vardır (Yesari Mehmet Efendi,Kazasker Mustafa İzzet Efendi,Mehmet Şefik Bey,Mehmet Aziz Efendi) Anadolu'nun Timurlu istilası ve Karamanoğlu Mehmet Bey'in Bursa kuşatmasının yanı sıra yangın ve depremlerden zarar gören yapı,birkaç kez onarılmıştır.1957-1960 arasında gerçekleştirilen son onarımda,çeşitli zamanlarda yapılan sıvalar temizlenmiş,taçkapı,minarelerin kürsüleri ve pencereler yenilenmiştir.